Stormtijden onder water

Een droeve mededeling om de dag te beginnen. Het werk ‘Stormtijden’ in de kelder van De Kapel is vandaag afgebroken. Met het stormweer van gisteren is de kelder onder water gelopen, en is de installatie beschadigd. Tim Van der Schraelen en Jef Versmissen, de breinen achter de kortfilm, krijgen de installatie dit weekend niet meer hersteld. Gelukkig staat de film ook al op YouTube, en kan je hem daar ook bekijken.

Reactie van de kunstenaars: “Beetje ironisch ook wel, voor een kunstwerk met als thema verwoesting door water. We kregen al veel volk over de vloer, en veel toffe reacties. Hopelijk kunnen we je jullie ook via YouTube bereiken. En nog een bedankje aan Lieve, onze buurvrouw in de kelder, ze heeft ons goed geholpen en opgevangen vandaag!”

Participant 76

Weet u niet waar naar toe? Volg het advies van onze BH’s!

Het blogteam interviewde enkele BH’s, met de vraag wat zijn van STORMLoop vonden. De Bekende Herentalsenaren waren zeer enthousiast en gaven verschillende tips over topwerken, topcafé en topmomenten uit de geschiedenis van onze stad.

Dus als u ons niet gelooft, luister dan even naar het advies van onze meer gerenommeerde stadsgenoten. Misschien kennen zij er ook niet alles van, maar plezant was het in ieder geval wel!

Kunstdief gezocht

Update 18.11 uur

Er zijn beelden opgedoken van de drieste kunstdiefstal van gisteren. De bij de meest ordelijk geordende ordediensten gekende Ziggo J. is gefilmd terwijl hij het kunstwerk ontvreemdt. Het gaat om een werk van Patteef dat in café De Max in de Nieuwstraat hangt.

Iedereen van STORMLoop is in shock en hoopt dat deze onverlaat snel ter verantwoording wordt geroepen. We tonen u de beelden, maar waarschuwen u: dit is niet bestemd voor teergevoelige zielen.

Tips blijven welkom onder de #KaptErGeenBierIn.

Update 13.28 uur – Anonieme getuige in shock

Gisteren werd er een kunstwerk gestolen tijdens een uit een hand gelopen kroegentocht. De kunstminnende dader is nog niet gevat, maar we hebben wel een interview met zijn getraumatiseerde kompaan. Eerder vandaag werd ook al een robotfoto verspreid.

Iedereen die tips heeft over deze drieste diefstal, mag dat melden via #KaptErGeenBierIn. Deze avond hopen we beelden te hebben van de diefstal, die geschiedde in een niet nader genoemd café in de Nieuwstraat.

#KaptErGeenBierIn

SPOEDBERICHT

Gisterenavond werd een kunstwerk gestolen. Er is nog geen nieuws bekend, maar volg deze blog, waar we u op de hoogte houden van alle ontwikkelingen.

Mocht u de persoon op de robotfoto herkennen, mag u tips binnenbrengen met #KaptErGeenBierIn!

Water Atlas

Quinten Clause (participant 54) heeft een rechte, digitaal geïnspireerde, virtuele stijl, die doet denken aan game design.  “Water Atlas” triggerde mij omwille van de poëtische omschrijving en ook omdat ik “Cloud Atlas”, één van de mooiste films vond die ik ooit gezien heb. 

Quinten’s bescheidenheid tijdens zijn interview vond ik confronterend met een achteraf gedeelde link die een massaal kunnen geheimzinnig op het web verborg.  In deze Atlas liep ik graag verloren.  

Quinten is van beroep programmeur, hij ontwerpt in een beeldtaal die in geometrische stijl digitaal te herkennen valt. Quinten exposeert bij Mokamee met een reeks klein formaat werken, die dromerig doen denken aan impressies van woon-werk pendelen met de trein.  

Te vinden op https://quinten.github.io/wateratlas/

In zijn schilderijen vond ik eerlijk gezegd, nu ik verder opzoekwerk heb verricht, maar een fractie van zijn potentieel. Zijn composities op Sound Cloud zijn verfrissend en breed geïnspireerd.  

Zijn werken voor Inktober 2019 in zwarte inkt spreken door het bevatten van meesterlijke onderliggende symboliek en zijn te ontdekken op https://quinten.github.io/inktober2019/.

Net zoals een volledig ingevuld schetsboek met fineliner gekend als ‘Portal Machine to Stylobria’ geïnspireerd op de film ‘Apollo 11’.   Te vinden https://www.sketchbookproject.com/library/S290829

Dan rest er mij nog af te sluiten met een zeer doordachte animatiefilm van zijn hand, die de tot gisteren onbekende hit “Open House” van Renton Jules vergezeld.  Te ontdekken op YouTube en het publiek volledig ondergedompeld in ons huidig thema water, want Quinten beeldt wolken hier af als louche gangsters in het dealen van depressie.  

Ik ben erg benieuwd wat deze brede geest op de volgende editie te bieden heeft.  

Appreciatie is als water in de woestijn

Deze ochtend op de radio…   

‘Shot Sage Blue Marilyn’, een schilderij van Andy Warhol uit 1964, twee jaar na de tragische dood van het Hollywood-icoon Marilyn Monroe, bracht net het recordbedrag van ruim 184 miljoen euro op.  Een begraven Marilyn, een begraven Warhol en een overweldigende appreciatie van erg levend kapitaal.   

Bij Stormloop ligt alles echter anders, hier doen namelijk levende mensen aan mee.  Als levende kunstenaar zijn we daarom limited edition, want we kunnen morgen nog iets maken. Stormlopers laten het niet aan hun hart komen. Ze zijn zo moedig hun ziel bloot te leggen, en met volle moed alle commentaar en kritiek te incasseren. En hopelijk toch ook een beetje lof. 

Ik ging als redacteur (elke week redactievergadering in de Max!) kijken in de Bovenrij, bij Moktamee.  Het was een zware week geweest, als je voltijds in transport werkt zijn er niet echt lichte weken. Je herkent de ergernis waarschijnlijk op je eigen manier. Maar de terugkoppeling in enthousiasme, dankbaarheid en warmte van de participanten, door het leren kennen van hun zielwerk …

Die energie was zo overweldigend en maakt me zoveel beter gezind om terug een werkweek aan te vatten. Hoe mensen stralen, als je begrijpt wat ze bedoelen met hun tijdrovende werk. Die dankbaarheid voor terugkoppeling na zoveel energie in een verhaal of materie te steken, is goed voor je eigen ziel.  

Hier zijn we als mens voor gemaakt. Dus, daarom beste bezoeker, een verzoek, als we een fractie van onze aandacht aan onze artistieke medemens zouden geven, en zo de verbinding proberen te herstellen tussen mensen na twee jaar stoïcijns onverbonden te zijn, dat zou dat toch een prachtig initiatief zijn. Eentje dat onze Kempische mentaliteit eert.  

Want een Kempenaar, die staat bekend om een ander iets te gunnen.  Dus, jouw initiatief, jouw stem, jouw gedacht, jouw antwoord, jouw commentaar is nodig om mensen te blijven inspireren en ook van de volgende editie een succes te maken.  

Jij bent het water dat geapprecieerd wordt in de uitgedroogde woestijn van de cultuur, … en in de ziel van vele mensen.  Wat een eer, grijp die ten volle 😉 

Bij deze stellen dus graag ons online gastenboek voor  …

Wat vond jij van STORMLoop? Laat het ons weten via ons gastenboek.

Zwaan-in-meer

De zwaan gleed al sierlijk door het meer. Maar de avond had nog niet de juiste kleur. Het uur moest nog blauw worden. Dat matchte volledig met het STORMLooplogo. En dat waren net de ideale omstandigheden voor de start van de avondvoorstelling ‘The Lake’.

Dus wachtten we (een volle tribune) en lieten we bezinken wat Geert Verbist, creatief brein van dit gesamtkunstwerk, ons had meegegeven. Het zou een drijvend samenspel worden van muziek van Svinhunder, choreografie van Min Hee Bervoets, nevelprojectie met visuals van Sacred Places en de natuur.

Die laatste had zich reeds in al haar glorie voor ons ontvouwd. Als een reuzenposter, te romantisch om waar te zijn. Gelukkig waren er de muggen die ons deden beseffen: dit was écht. Twee eenden streken nog snel het beeld binnen. Ze namen als eregasten plaats op de eerste rij waterrimpelingen.

Svinhunder stemde de snaren en voor we het wisten leidden ze ons de voorstelling binnen en de danseressen het ponton op. Traag en sierlijk gleden ze in het beeld.

In het licht van het blauwe uur, waar ook de zwaan in dreef.

Donkerblauw dansten vier ballerina’s op een dobberend ponton.

Frêle meisjes hebben geen zeemansbenen maar de deining van het water deerde hen niet. Ze lieten zich drijven op vervoerende tonen, dansten elk hun choreografie die eindigde in synchrone momenten. Ze verstrengelden in duetten. En ze bleven droog.

Dit had al wel eens anders uitgepakt. Bij de generale repetitie hingen de kleren te drogen. Eén danseres nam het zwanenmeer te letterlijk. Bij de première had Min Hee dit kunnen voorkomen.

De vogels had ze niet in de hand. Die gingen lustig tekeer op de tonen van Svinhunder. Toen het avondlijke blauw overging in zwart staakten onze gevleugelde vrienden hun gekwetter. Het doek viel over de natuur en de nevelprojectie nam het decor over.

Witte cirkels, slingers en golven om ons te laten wennen, escaleerden in een ware kleurenexplosie die de danseressen even total loss deed gaan.

Het publiek keek sprakeloos toe en belandde ondertussen in een ballet blanc. Omhuld door rook doemden de danseressen één voor één op in het wit. Hun lichamen gigantisch geprojecteerd op het ruisende gordijn van nevel, dansten ze hun dans met zichzelf.

‘Are you okay?’ Vroeg de bezwerende,  opzwepende soundscape van Svinhunder?

Yes we are, Svinhunder!

Want we hebben juist een voorstelling gezien zoals ze nog nooit in ons Warandedansabonnement zat. En ook niet in dat van De Singel.

Dit zit zomaar in het programma van STORMLoop!

Allen daarheen. Volgende kans op zaterdag 14 mei om 20.30 u op de vijvers van Sport Vlaanderen.